[AU Fic] Fantastic beasts :black deer ch.1
Pairing : gradence / Ezracolin
Reta : PG-13
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
วันนี้ผม “เอซร่า มิลเลอร์” ตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อออกเดินทางไปยังทางตอนกลางของรัฐ
เขาเลือกที่จะนั่งรถบัสไปเขาใช้เวลาราวๆ2ชม. ระหว่างนั่งเขาหวนนึกความทรงจำที่เขาจำมันได้ดี
เขาในช่วงอายุสิบขวบที่บ้านวางแผนจะไปตั้งแคมป์ด้วยกันทั้งหมดโดยมีเขาเป็นตนคิด ทุกอย่างราบรื่นมากจนกระทั่งตอนพวกเขากำลังตั้งเต็นท์กันและพ่อใช้ให้เขาไปเก็บกิ่งไม้แน่นอนว่าเขาโดนกำชับว่าอย่าไปไกลเกินสายตาเขา
แต่ยังไงเด็กก็คือเด็กและยิ่งเขาเป็นเด็กซนด้วยแล้วมันยากที่จะไม่แหก เขาเข้าไปในป่า
และเขาเจอดอกไม้เล็กๆสีขาวมันน่ารักมากด้านหลังมันมีกองเศษไม้มากมายด้วยเช่นกันตอนนั้นเขารู้สึกโชคดีมากราวกับเป็นลักกี้เดย์สำหรับเขา
เขาจึงก้มเก็บมันเพื่อไปให้แม่เขา แต่เขาไม่รู้เลยว่ามันคือซากของป้ายเตือนระวังทางลื่นและกวางป่า
เขาตั้งหน้าตั้งตาเก็บและเดินกลับอย่างสบายใจ
แต่เขาพึ่งจะเดินมาได้แป๊บเดียวเขาจึงเดินเล่นต่อเขาค่อยมองเต็นท์ตนเองไม่ให้หายไปจากสายตาของเขา
แต่มันอาจจะเป็นการพลาดมากๆเมื่อเขาคอยมองเต็นท์จนลืมมองทางขาเขาข้างหนึ่งลื่นและตรงนั้นคือเนินเขา
ตัวเขากลิ้งลงไปเรื่อยๆและเขายังกระแทกพื้นจากที่ตรงนั้นมันยกตัวสูงเป็นเนินเล็กๆและเขาก็หยุดที่พื้นป่ากว้างไร้ผู้คน
ตัวเขามันชาไปหมดตามข้อเขาเจ็บด้วยแผลถลอก เขาค่อยๆลุกขึ้นยืน ตอนนั้นเขากลัวมาก
เขาตะโกนหาคนแถวนั้นแต่มันไร้เสียงตอบกลับมันมีแค่เสียงสะท้อนของตัวเองเท่านั้น
ในหัวเขาคิดแค่ว่าต้องกลับไปหาพ่อแม่ก่อนค่ำและคิดว่าจุดนี้คงไม่ไกลกับเต็นท์นั้นเท่าไรนัก
ขณะที่เขากำลังหันไปทางที่ตัวเองตกลงมาหางตาของเขามันไปสบกับเงาดำ
เขาหันไปมองอย่างรวดเร็ว เขาเจอเข้ากับกวางตัวผู้สีดำขนาดใหญ่มันอยู่ห่างกับเขาแค่ไม่ถึงห้าก้าวและเขาของมันมีรอยเปื้อนสีแดงแถมยังดูแหลมมากๆด้วย
เขายืนนิ่งแน่นอนว่าส่วนหนึ่งที่เขาอยากมาตั้งแคมป์ที่นี้เพราะจะรอดูกวางแต่มันไม่ใช่ในตอนนี้
เขากับมันสบตากันต้องขอบอกว่าในเหตุการณ์ขณะนี้หัวของเขาขาวโพลนทุกคำสอนที่ว่าเวลาเจอพวกมันแล้วอย่าวิ่งโดยเฉพาะตัวผู้นั้นมันหายไปหมดเขาออกตัววิ่งสุดกำลังเท่าที่ทำได้
เขาวิ่งไปและหันกลับไปมองเป็นพักๆมันตามเขามาและยังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
เขาไม่รู้ว่าเขาวิ่งหนีมานานเท่าไรเพียงแต่ความกลัวมันเริ่มกัดกินหัวใจเขาเรื่อยๆ
มันเหมือนการวิ่งไล่จับพอมันใกล้และเขาหักเลี้ยงกะทันหันแต่มันยังวิ่งตามเขามา
เขาเริ่มอ่อนจนมันใกล้ตัวเขามาขึ้นจนมันสามารถวิ่งและกระโดดมาดักหน้าเขา
เขาหยุดกะทันหันจนล้มลงมันค่อยๆเดินมาหาเขา มันเดินมาช้าพร้อมกับหอบหายใจ
เขาได้แต่หลับตาแน่นไม่ยอมลืมตาจนได้ยินเสียงหายใจหนักๆข้างหูมันเอาจมูกมาถูๆแก้มเขามันจั๊กจี๊จนต้องหลุดขำออกมา
มันผละออกมาสักพัก น่าแปลกมากที่ตอนนี้เขาไม่รู้กลัวมันเลย
มันก้มมาและเลียคราบดินที่แขนเขา
มันค่อยๆถอยห่างมันรอให้เขาลุกขึ้นมันเดินเข้ามาใกล้และย่อตัวลง
ถึงแม้จะย่อและแต่มันก็ยังตัวใหญ่อยู่ดี ประเด็นคือเขาไม่เข้าใจว่ามันจะทำอะไร มันมองเขาและสะบัดหัวชี้ไปที่หลังของมัน
เขาค่อยๆเดินเขาไปหาลูบขนสีดำช้าๆมันนุ่มมากและยังลื่นด้วย
เขาปีนขึ้นไปนั่งมันมองเขาจนแน่ใจว่าเรียบร้อยแล้วมันจึงลุกขึ้นและเดิน
นั้นเป็นอีกครั้งที่เขาได้มองรอบตัว
เขาไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหนและมันจะพาเขาไปไหน เวลานี้มันเริ่มที่จะเย็นแล้ว
มันใช้เวลาไม่นานเจ้ากวางพาผมมาที่กระท่อมร้างหลังหนึ่งข้างๆบ้านมีแม่น้ำสายเล็กๆอยู่
มันทิ้งผมไว้ในบ้านสักพักและมันกลับมากับถั่วกระป๋อง ผมเดาว่ามันไปขโมยมา
มันอยู่กับผมตลอดคอยอยู่ใกล้ๆให้ความอุ่นเนื่องจากกลางคืนมันหนาวมากผมซุกตัวกับขนหนานั้นจนผมหลับด้วยความเพลียและรู้ตัวอีกทีผมตื่นมาให้ตอนเช้าตรู่ด้วยเสียงร้องของมันตอนนั้นผมก็อยู่กับคนที่ไม่รู้จัก
พวกเขาบอกผมว่ามาล่ากวางที่นี่ กวางสีดำพาผมมาให้พวกเขา ตอนนั้นผมงงไปหมดไม่นานพ่อแม่กับเจ้าหน้าที่อยู่มากันผมเล่าทุกอย่างให้ทุกคนฟัง
พวกเขาพูดกับผมแค่ว่าเธอช่างโชคดี
เรื่องของผมได้ออกข่าวเล็กๆของรัฐ
แต่หลังจากเรื่องของผมทำให้นักล่าคนอื่นๆออกตามล่ากวางตัวนั้นหนักขึ้นเพราะมีคนตั้งราคากวางตัวนี้ไว้สูง
ทำให้ข่าวการพบเห็นน้อยลงจนหายไป ผมที่ตามข่าวมาถึงกับใจหายคิดว่ามันตายไปแล้วด้วยผมเป็นคนฆ่ามันทางอ้อม
แต่เมื่อช่วงหลายปีที่ผ่านมากลับมีข่าวมันอีกครั้ง
นั้นทำให้ผมรู้ตื้นตันและดีใจอย่างบอกไม่ถูก ปีที่ผ่านมาผมได้พบกับคนที่ตามเรื่องกวางดำมาก่อนผม
เขาเปรียบกวางดำตัวนี้เหมือนกับผู้พิทักษ์มันคอยดูแลป่านี้ใครที่ทำผิดในป่านี้ในในไม่ช้าคนพวกนั้นจะโดนจับด้วยการชักจูงของมัน
มันมีวิธีของมันไม่ว่าจะทำให้คนร้ายออกมาเองหรือลากใครไปหามันฉลาด
มันคล้ายมนุษย์อย่างเรามาก จนบางครั้งก็คือมนุษย์ในร่างกวางดีๆนี่เอง
การหวนคิดของเขาจบลงด้วยเมื่อรถบัสขับเข้ามาจอดที่ลานจอดของเขตล่านี้
เขาลงรถและต่อแถวลงชื่อในรายชื่อคนเข้าทุกอย่างมันไม่ต่างไปมากนักในความทรงจำของเขา
เขาฟังความชี้แจงที่เขาเคยฟังมาก่อนเมื่อยังเป็นเด็กที่นี่แบ่งเป็นสามส่วนคือเขตล่า
เขตตั้งแคมป์และเขตสงวนห้ามเข้า ตอนนี้เขาเดินเข้ามาที่เขตตั้งแคมป์
เขาไม่รอช้าที่จนเดินไปทางที่ที่เคยอยู่ในความทรงจำ เขาเดินลัดเลาะจนถึงจุดที่ก่อนที่เขาจะลื่นลงไป
เขาเดินลงเนินนั้นไปเรื่อยๆจนถึงที่ตัวเองได้ตกลงมาและเขาก็หยิบแผนที่ขึ้นมาดูจากตรงนี้ห่างกับแม่น้ำไม่ไกลนัก
เขาเดินตามแผนที่ไปเรื่อยๆ
โดยไม่รู้เลยว่าในระหว่างที่เดินมีกวางตัวสีดำคอยมองอยู่ไกลๆ
ตอนนี้เขาเดินทางมาจนสิ้นสุดเขตตั้งแคมป์แล้วแต่ในแผนที่บอกว่าแม่น้ำมันอีกร้อยเมตรผมไม่ลังเลเลยที่จะเดินเข้าไปเขตสงวน
การเดินทางรอบนี้ช้าเพราะเขาเดินไปถ่ายรูปไปด้วย
เขาเดินไปไม่นานเขาก็เริ่มคุ้นๆกับทางตรงนี้
เขาก็เดินต่อไปเรื่อยๆแต่เขาต้องสะดุดกับสิ่งที่ไม่น่าจะอยู่ได้ในป่านี้
มันคือตู้นอนแบบรถลากได้ สิ่งแรกที่เขาทำคือหลบหลังต้นไม้
หัวใจของเขามันเต้นเร็วๆขึ้น เขาตั้งสติก่อนจะแอบมองดู
มันมีคนสองคนกำลังคุยอะไรกันสักอย่างข้างๆตัวมีลังไม้สองลังแต่เขาไม่รู้มันคืออะไร
เขายกกล้องขึ้นมาถ่ายมันไว้ มันเป็นจังหวะพอดีกับหนึ่งในนั้นยกของในลังขึ้นมา
มันคือ ปืน!!
สิ่งนั้นสร้างความตื่นเต้นให้กับเขา
ในลังนั้นไม่ได้แค่ปืนชายคนนั้นยังหยิบถุงใบหนึ่งที่อัดไปด้วยผงสีขาวจนแน่นเป็นก้อนเขาถ่ายทุกอย่างไว้และค่อยๆย่องออกมา
เขาหลุดออกมาได้ไกลพอสมควรแต่ก็ไม่ไกลพอพวกนั้นหันมาทางเขา มันทำให้หัวใจเขาเหมือนหลุดลงไปที่ตาตุ่ม
แต่เสียงร้องหนึ่งช่วยเขาไว้มันเป็นที่คุ้นหูเขามาก มันคือ เสียงร้องของกวางสีดำ
ทุกคนรวมถึงเขาหันไปสนใจมัน มันยืนไม่ห่างจากพวกเรามากนั้น
ชายสองคนนั้นรีบหยิบไรเฟิลประทับบ่า
“แกอีกแล้วหรอ!! เย็นนี้ฉันจะเอาแกมาทำสเต็ก “
นั้นประโยคเขาจับใจความได้ทั้งหมดก่อนที่พวกนั้นจะเริ่มเกมล่ากวาง ผมคอยตามไปอย่างห่างๆ
ตอนนี้เป็นเวลาใกล้ค่ำแล้วการสะกดรอยตามจึงเป็นการลำบาก
ผมภาวนาว่าเจ้ากวางจะสลัดพวกนั้นไปได้และมันก็สัมฤทธิ์ผล
พวกนั้นคาดสายตาจากกวางดำตอนนี้ผมหลบอยู่หลังต้นไม้
โซนนี้มันเป็นป่ารกทึกจึงง่ายที่จะซ่อนผมรอจนพวกนั้นเดินกลับไป
ผมมองดูแล้วว่าพวกนั้นไปกันแล้วจึงออกมาผมมองซ้ายขวาแล้วไม่เห็นวี่แววของกวางเลยผมได้แต่ถอดหายใจแล้วคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
จู่ๆก็มีแรงกระชากผมเขาไปที่พุ่มไม้ มันคือกวางดำที่ผมกำลังตามหาตอนนี้มันกำลังหมอบอยู่
มันเอาหัวของมันกดตัวของผมให้ซุกกับลำคอของมันและยังเอียงหัวจนมันบังตัวผมมิด
“เฮ้ หวัดดี”
ผมพูดทักทายมันทั้งๆที่รู้ว่ามันคงไม่เข้าใจ มันทำเพียงถอดหายใจแรงๆ ผมว่ามันคงเอือมผมแน่ๆเลย
แต่ทุกอย่างต้องเข้าสู่ความเงียบงันเมื่อพวกเราได้ยินเสียงฝีเท้า
ผมลอบมองมันผ่านแมกไม้ มีชายอีกสามคนเดินผ่านไปดูจากชุดแล้วไม่ใช่เจ้าหน้าที่แน่นอน
แถมยังพกพวกปืนกลมาด้วย ปืนกลมันห้ามใช้เวลามาล่ากวาง มีเพื่ออย่างเดียวคือคนพวกนี้คือกลุ่มเดียวกับพวกก่อนหน้านี้นั้นทำให้เขาคิดหนักเลยทีเดียว
‘นี่เขามาเกี่ยวกับพวกไหนกันเนี่ย!!’
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น