Pairing : gradence / Ezracolin
Reta : PG-13
จากคนเขียน:หายไปซะนานเลยเนอะ พอดีต้องไปสอบตรงเข้ามหาลัยเลยสัปดาห์ก่อนสอบปลีกตัวไม่ได้จริงๆค่ะแต่มาต่อให้แล้วค่า ไปกันเลยยยยยยยยย(^0^)//
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
ในเพียงเวลาไม่นานเขาก็พบกับแม่น้ำกับกระท่อมร้างที่เขาเคยมาในอดีต เจ้ากวางดำได้มาหยุดที่หน้าประตูบ้านเขาลงจากหลังมันและเปิดประตูเข้าไป ด้านในไม่ต่างจากในความทรงจำเลย กระท่อมนี้ขนาดไม่ใหญ่มากขนาดเหมาะสำหรับอาศัยอยู่คนเดียวข้างในกระท่อมตรงกลางมีโต๊ะอาหารวางอยู่กับเก้าอี้วางอยู่สองตัวบนโต๊ะมีเชิงเทียนไขที่ใช้แล้ววางอยู่ ด้านในสุดของบ้านมีเตียงนอนฝั่งหัวเตียงมีตู้เสื้อผ้าฝั่งตรงข้ามตู้เสื้อผ้าคือหน้าต่างกับชั้นวางของเล็กๆที่วางพวกจานชามและของหยิบย่อยอื่นๆที่หน้าต่างมีผ้าม่านสีทึบๆปิดไว้อยู่ ผนังด้านซ้ายของประตูมีหน้าต่างอีกบาน เขาเดินเข้าไปวางเป๋ลงที่โต๊ะและทิ้งน้ำหนักตัวลงนั่งที่เก้าอี้อย่างแรงและถอดหายใจโดยมีเจ้ากวางดำเดินตามเข้ามา มันงับลูกบิดและดึงประตูเข้ามา
“ให้ตายสิ ผมควรจะเอารูปพวกนี้ไปให้เจ้าหน้าที่แต่ตอนนี้มันค่ำแล้วนี่สิ” เขาเลื่อนภาพที่มีอยู่ในกล้องไปเรื่อยๆเพื่อหาอะไรที่เขาอาจจะไม่ได้สังเกตในตอนที่ถ่ายมาแต่มันก็ไม่ได้อะไรเพิ่มมาเลย เค้าเลยตัดสินใจวางกล้องไว้ที่โต๊ะพร้อมกับความกังวลและหันไปรื้ออาหารออกมาจากเป๋ และเขาชะงักเมื่อได้ยินเสียงหายใจแรงๆ ตอนนี้เจ้ากวางได้ลงไปนั่งที่พื้นโดยเอาหลังพิงกับตู้เสื้อผ้าและมองมาที่เขา
“อา ฉันพกมาขอบคุณแกด้วยนะ” เขาหยิบถั่วกระป๋องขึ้นเปิดมันและเอาไปวางไว้ตรงหน้าของเจ้ากวางดำ
“ไม่กินก็ไม่ต้องแล้ว เจ้ากวางเรื่องมาก” เขาเอาถั่วที่เหลือไปวางไว้ที่โต๊ะเพื่อเก็บไว้พรุ่งนี้เช้าและเขาก็มุ่งตรงไปที่เตียงนอนพร้อมกับถุงนอนและไฟฉายในมือ เขาไม่ต้องจัดแจงอะไรมากยังไงเขาก็เป็นคนอยู่ง่ายกินง่ายอยู่แล้วเขาล้มตัวนอนโดยหันหลังให้เจ้ากวางดำ
“หึๆ กวางตัวนั้นอ่านะ มันก็อยู่ตรงหน้าเธอนั้นล่ะ” ชายคนนั้นหัวเราะในลำคอและพูดด้วยน้ำเสียงไม่ทุกข์ร้อนอะไร
“อ่า ฉันกับเจ้ากวางที่พาเธอมาคือตัวเดียวกัน
“.......................” ตอนนี้ตัวเขาเหมือนกับวิญญาณหลุดออกไปแล้วแต่มันก็โดนดึงกลับมาด้วยเสียงของชายปริศนา
“เธอได้ถ่ายรูปเจ้าพวกนั้นด้วยกล้องนี้สินะ ตอนนี้ฉันต้องทวงหนี้เก่าสักหน่อยล่ะนะ” ชายปริศนาหยิบกล้องของเขาขึ้มมา
“ผมไปติดหนี้คุณตอนไหน ผมพึ่งเจอคุณแรกเองนะคับ”
“เฮ้อ เธอติดหนี้กวางดำอะไรบ้างล่ะ ฉันช่วยเธอตอนที่หลงป่าเมื่อเก้าปีก่อนแถมยังเอาถั่วกระป๋องของตัวเองมาให้เธอกินอีกและเมื่อตอนที่เธอจะโดนพวกนั้นเจอฉันก็ยังดึงความสนใจพวกมันจนต้องหนีปืนไรเฟิลและตอนท้ายยังช่วยเธอซ่อนตัวจากกลุ่มสมทบอีกยังไม่หมดนะ ยังให้เธอขี่หลังด้วยทั้งๆที่ฉันเองก็แก่แล้วเธอยังว่าฉันว่างี่เง่าแถมยังต้องมาสละเตียงตัวเองให้เธอนอนอีก” ทุกคำพูดของชายคนนั้นทำให้เขาหมดหนทางที่จะเถียงได้เลย
“โอเคๆ ผมยอมเชื่อแล้วคับ แล้วจะให้ผมตอบแทนยังไงคับ”
“เธอต้องช่วยฉันจับพวกนั้นส่งตำรวจ”
“!!!!!!!!!!!!!!!!!”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น