I found you lX "อื้มมม" เพอร์ซิวัลขยับตัวขึ้นมานั่งและหันไปมองนาฬิกา '05.00' นี่เป็นเวลาที่เขาจะตื่นเป็นประจำแต่ตอนนี้มันไม่สำคัญเท่าไรนักเพราะเขาคงไม่ต้องไปทำงานแล้ว เขาสะบัดหัวให้หายมึนก่อนจะสำรวจตัวก่อน ตอนนี้บาดแผลส่วนใหญ่หายแล้วมีแค่ตรงข้อเท้าที่น่าเป็นห่วง ถึงแม้ว่าแผลจะสมานกันแต่ใช่ว่าเส้นเอ็นเขาจะสมานกันดีมันต้องใช้เวลาอย่างน้อยก็3วันกว่าเขาจะเดินได้ตามปกติ ส่วนเรื่องเวทย์ก็น่าจะกลับมาแล้ว เพียงปัญหาในตอนนี้คือเครเดนซ์ เด็กคนนั้นเป็น'ออบสคูรัส' แต่กลับอายุยืนจนถึงตอนนี้ถ้าไม่ใช่มีพลังแกร่งกล้าก็คงไม่มีทางรอด เขาจะปกป้องเด็กคนนี้จากนายท่านยังไง? ถ้าเด็กนั้นสติแตกเขาจะดึงกลับมายังไง? แล้วยิ่งความรู้สึกเอ็นดูนั้นอีก? ตอนนี้สถานะเขากับเครเดนซ์นั้นเหมือนกันคือโดนกวินเดลวัลด์หลอก "เฮ้อ แต่ก่อนหน้านั้นฉันจะออกจากห้องนี้ยังไง" เขาถอดหายใจและมองไปรอบห้องหาของที่พอจะใช้แทนไม้เท้าได้แต่ก็ไม่มี ที่นี้มันห้องนอนนินะ "คงต้องพิงผนังไปสินะ" เขาค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงด้วยขาที่สั่นเทามันไม่มั่นคงเอาเสียเลยร่างของเขาเป๋ไปมาแต่สุดท้ายเขาก็ไปถึงผนัง เขาค่อยๆเดินไปอย่างช้าๆ จะออกจากห้องได้เขาก็ต้องสะดุดกับกลิ่นของอาหาร มันไม่น่าแปลกเท่าไรเพราะโน-แมจส่วนมากทำอาหารเป็นแต่ที่เขาแปลกใจคือไม่คิดว่าเด็กนั้นจะตื่นแล้ว "เครเดนซ์?" "คะ คุณเกรฟส์ คุณน่าจะเรียกผม" เครเดนซ์ทิ้งทุกอย่างที่กำลังทำอยู่วิ่งมาพยุงเขาไปที่โต๊ะอาหาร "เธอตื่นเช้าแบบนี้ทุกวันเลยหรอ?" "คะ คับ" หลังจากพาเพอร์ซิวัลมานั่งที่เก้าอี้แล้วเขาก็กลับไปทำอาหารต่อ พวกเขาถูกความเงียบครอบงำอีกครั้ง เครเดนซ์หันความสนใจทุกอย่างไปที่กะทะตรงหน้าถึงแม้จะเหล่มองอีกคนเป็นพักๆ แต่เพอร์ซิวัลกลับจ้องมองเด็กนั้นอย่างไม่ละสายตา 'อยากได้' นั้นคือสิ่งที่เขารู้สึกตั้งแต่เห็นเครเดนซ์ครั้งแรก เขาเจอเด็กคนครั้งแรกหลังจากเหตุการณ์ที่ทีน่าละเมิดกฏของกระทรวง เขาในฐานะหัวหน้าเขาไม่เห็นด้วยที่ทีน่าลงมือเอง แต่เขาก็เห็นใจเธอที่ทำไปเพื่อช่วยเด็กคนหนึ่งเขาเองก็ไม่ใช่คนใจดำและนั้นคือจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง เขาตามสืบชีวิตเด็กคนนี้เฝ้ามองเด็กนี่แจกใบปลิวที่ถนนพูดประโยคเดิมซ้ำไปมา เด็กคนนี้ชื่อ แบร์โบน เครเดนซ์ เป็นลูกเลี้ยงของแมรี่ ลู แบร์โบน เธอคนนี้จะรับอุปการะเด็กคนอื่นๆแต่ในความจริงเขาคิดว่ามันคือโรงงานนรกที่เด็กต้องทำงานเพื่อแลกกับอาหารและที่พัก เธอคนนี้เกลียดทุกอย่างที่เกี่ยวกับเวทย์มนต์ พ่อมดแม่มด เครเดนซ์คือพ่อมดที่อยู่ในกำมือของนักฆ่า เด็กนั้นจำเป็นต้องกดพลังเวทย์ รวมทั้งต้องอยู่ในความเข้มงวดขนาดนั้น เขาไม่แปลกใจเลยที่เด็กนี่จะเป็น'ออบสคูรัส' เด็กนี่มักจะโดนจับผิดและลงโทษมากกว่าคนอื่นๆ เขาคิดว่าจะขอรับเด็กคนนี้มาเลี้ยงแต่มันก็สายไป เขาโดนสลับตัว เขาไม่รู้ว่ากวินเดลวัลด์ทำอะไรลงไปถึงขนาดเด็กนั้นลงทุนตามหาตัวเขาขนาดนั้นแต่ไม่รู้ว่าตามหาเพื่อฆ่าหรือช่วยกันแน่ "แกร๊ะ" "ผมทำซุปเห็ดกับแซนวิสคับ ผะ ผมไม่รู้ว่าคุณ" "ฉันไม่ใช่คนเลือกกินหรอก ลงมือทานกันเถอะ" "คับ". "อิ้ม!". เขาตักซุปเห็ดเข้าปากถึงกับครางต่ำออกมาและยิ้มน้อยๆด้วยความพอใจ เขาหยิบแซนวิสขึ้นมากินและพบว่ารสชาติไม่เลวเลย การทานอาหารดำเนินไปอย่างเรียบง่ายและรวดเร็วเครเดนซ์เก็บจานเคลียร์ทุกอย่างและเขาที่เดินไม่สะดวกทำได้แค่นั่งมองอีกฝ่าย เขาก็จมลงในห้วงความคิดอีกครั้ง การที่เขายังไม่ตายก็ถือว่าโชคดีมาก ในขณะที่โดนขังนั้นเขาพยายามทุกอย่างเพื่อที่จะหนีออกมาแต่เหมือนความพยายามของเขาจะมากไปจนไปสร้างความรำคาญให้กวินเดลวัลด์จนโดนตัดเอ็น เขารู้ว่าเขาจะไม่ตายจนกว่าอีกฝ่ายจะได้ 'ออบสคูรัส' และตอนนี้ 'ออบสคูรัส' อยู่ตรงหน้าของเขาแล้วยังเป็นเด็กที่เขาคิดว่าจะรับมาเลี้ยงอีก เขาเรียกว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว "เครเดนซ์ ก่อนหน้าที่เธอจะเจอฉัน เธออาศัยอยู่ที่ไหนหรอ?" "ผะ ผมอยู่ที่เซเล็มใหม่คับ ตะ แต่ผมทำลายมันทิ้งไปแล้ว ตอนนี้ผมไม่อยู่เป็นหลักแหล่ง" เครเดนซ์ก้มหน้างุมมือที่กำลังล้างกะทะกำแน่นเหมือนพยายามสะกดอะไรบางอย่าง "เธอจะมาอยู่กับฉันก็ได้นะ ถ้าเธอไม่รังเกียจ"
วันพุธที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2559
I found you IV [ FB:credence/graves ]
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น