วันพุธที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2559

I found you [FB:credence/graves]

I found you

'เจอแล้ว.....ผมเจอเขาแล้ว'


ภายในคุกใต้ดินที่เย็นยะเยือนนี้มีร่างหนึ่งตรงมุมห้องนอนขดร่างกายด้วยความสั่นเทาตามตัวมีรอยช้ำและแผลมากมายใบหน้าที่เขาจำได้มันมักจะมีความอ่อนโยนและสง่างามปรากฏอยู่ตอนนี้มันมีแต่บาดแผลลมหายใจที่ดูเหมือนจะติดขัดเพราะเลือดในจมูก 


"เฮ้  แกน่ะคือ'ออบสคูรัส'สินะ" ผมมองคนตรงที่พูดเพียงไม่กี่คำก็เหนื่อยหอบอย่างน่าเวทนาเขาแทบไม่เหลือเค้าโครงของชายที่ผมจะมาแก้แค้นเลย 

'เพอร์ซิวัล. เกรฟส์'. นั้นคือชื่อของชายที่ขี้โกหกและน่ารังเกียจ

"แกจะรออะไรอยู่ล่ะ นายท่านกวินเดลวัลด์สั่งมาใช่มั้ยล่ะ ให้กำจัดขยะที่ใช่ไม่ได้แล้วน่ะ รีบหน่อยจะดีกว่านะ ถ้าฉันหมดสติแกคงอดฟังร้องเพราะๆของฉันแน่" เพอร์ซิวัลพูดเย้ยหยันเล็กน้อยแต่ด้วยร่างกายที่บาดเจ็บและอ่อนแรงการพูดเหมือนจะทำได้ยากเหลือเกินเขาพูดไปหอบไปพร้อมจ้องมองกลุ่มควันที่ลอยเคว้งในอากาศเขาทำได้แค่หวังว่าการโดนออบสคูรัสฆ่าคงจะไม่เจ็บมากนัก

"ฉันพร้อมที่จะตายแล้ว" เขาหลับตาลงรอความตายที่จะมาหาเขาในอีกไม่ช้า เขาไม่กลัวที่จะตายแต่เขาหวังที่จะตาย  เขาติดตามนายท่าน กวินฯเพราะอุดมคติของเขาในตอนแรกแต่เมื่อมันเริ่มผิดจุดประสงค์ไปเรื่อยๆตัวเขาเริ่มไม่เห็นด้วยและจบลงด้วยการเป็นแบบนี้ตอนนี้ขาของเขาเดินไปไม่ได้ ไม่มีแรงพอที่จะใช้เวทย์อะไรทั้งสิ้น เขาทำได้แค่โดนทรมานในทุกๆวันจากนายท่านกวินฯฟังความคืบหน้าของแผนการของเขาที่อยู่ในคราบของเพอร์ซิวัล  เกรฟส์ ที่กำลังจะได้ออบสคูรัสมาอยู่ในครอบครองแล้วยิ่งตอนนี้ออบสคูรัสมาอยู่ตรงหน้าเขาอีก ก็ยังดีที่ไม่ปล่อยให้ไปทนทุกข์ต่อในคุกของกระทรวง การรอความตายช่างยาวนานจนเขาเริ่มกังวลและลืมตาขึ้น  แต่แทนที่จะเจอ ออบสคูรัสเขาเจอเด็กหนุ่มผมทรงเห็ดเด๋อๆทำหน้าตาจะร้องไห้อยู่ข้างเขา


"คะ.คุณเกรฟส์คับ..ผะ.ผมจะช่วยคุณเองคับ"  เด็กนั้นท่าทางเงอะงะไม่กล้าจะจับตัวเขาเพราะร่างกายของเขามันเต็มไปด้วยแผล เด็กนั้นเริ่มตาแดงน้ำตาคลอและเม้นปากเป็นเส้นตรง


"จับไปเถอะ มันไม่เจ็บหรอก เด็กน้อย"  เพอร์ซิวิลพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเขายกแขนที่อ่อนแรงโอบคอเด็กหนุ่ม


"ได้โปรดเอาฉันออกไปจากที่นี้....นะ...ได้โปรด"  เด็กหนุ่มชะงักค้างก่อนจะค่อยๆโอบกอดอย่างเบามือที่สุด


"คับ..ผมจะปกป้องคุณเอง...คุณคือของๆผม" เด็กหนุ่มดวงตาเริ่มแข็งก้าวก่อนจะเริ่มกลายเป็นควันพุ่งทะลุกำแพงออกไป
.........................................................................
ในตอน1-5มันอาจจะสั้นไปหน่อย เพราะเดิมเรื่องนี้จะลงในทวิตเตอร์ตอนนี้มีคอมใช้แล้วจึงเอามาอัพลงบล็อคเพื่อความสะดวกนะจ๊ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น